مهر باران ، باراني براي مهرورزي

 سعدی شیرازی می گوید وقتی بچه بودم اغلب در کنار پدر و عمو ها و پسر عمو هایم دعا می کردیم و هر شب دور هم جمع می شدیم تا سوره ای از قرآن بخوانیم . یکی از همین شب ها در حالی که عمویم قرآن می خواند متوجه شدم که بیشتر حاضران خوابیده اند . به پدرم گفتم ببین هیچ کدام از این خفتگان نمی توانند به کلمات پیامبر گوش دهند خدا از آن ها راضی نخواهد بود . پدرم پاسخ داد: پسرم راه خودت را با ایمان طی کن و بگذار دیگران به فکر راه خودشان باشند ، شاید در خواب با خدا صحبت می کنند .  من هزار بار بیشتر ترجیح می دهم که مثل آنان در خواب باشی و این طور سخت دیگران را محکوم نکنی .